De dag komt hier in de lucht na half zeven. Een slaperige blik naar buiten leerde me dat het er buiten goed uitzag. Toen ik opstond wees de klok kwart voor acht. Tot mijn verbazing was mijn balkon redelijk nat. Had het geregend of had ik door een storm geslapen? Dat laatste leek me onmogelijk want mijn hoofdkussen was niet besmeurd. Geregend dus!

Terwijl ik dat alles wetenschappelijk overwoog, loeide de “Cruise Director” hard door de publieke luidsprekers, waarvan er ook één in elke kamer hangt. Blijkbaar was het weer geen meevaller: er stond een wind van 20 knopen, het lanceren van de “tenders” (enkele grotere reddingsboten) was niet evident en het schip kon niet voor anker. Er is hier ook geen pier of kade, wel te verstaan. Toen ik naar buiten stapte, zag ik plots de Maasdam in onze flank. Uit de boodschap van de Cruise Director bleek aldra dat de officieren op de brug het ook hadden gemerkt! Geen paniek dus.

Na wat experimenteren had men toch twee tenders te water gelaten. Mensen die geboekt waren om aan wal te gaan (ik niet) werden verzocht om zich benedendeks te begeven om in te stappen. De director voegde er wel aan toe dat ze het niemand zouden kwalijk nemen indien ze zouden verkiezen om op het schip te blijven. (foto: tender van Prinsendam met Maasdam op achetergrond)

Terwijl iedereen bezig was met de golven en de tenderboten, trok ik mijn atletenkleren aan voor de fitness zaal. Eerst liep het even mis: bij de ingang liet ik beleefd een oude vrouw en man passeren met de woorden (tegen de man): “Age before beauty Sir.” Hij keek me nogal vrank aan en antwoordde: “You consider yourself beautiful?”. Terwijl ik hem bemoedigend (en voorzichtig) op de frele schouder klopte, realiseerde ik me dat ik nog ongeschoren was! De fitness ging goed: niets gebroken en nergens afgevallen. De weegschaal stopte op 98 en iets.

Omdat ik toch al vroeg in de morgen herinnerd was geworden aan mijn fysieke verschijning, koos ik bewust voor een gezond ontbijt: twee sneetjes donkerbruin brood, twee gepeperde tomatenschijven en wat rauwe zalm. Goed bezig, niet? Trouwens morgenavond is het een “officieel diner”. Dat wil zeggen dat mijn blauw kostuum moet “passen” … ’t is kort dag, maar ik zie het nog zitten. Trouwens, ook mijn lunch was enkel vitaminen en proteïnen, gezellig in de wind, met een boek op het quasi-verlaten Lido achterdek – al de oudjes zaten binnen.

Gedurende de voormiddag wakkerde de wind nog wat aan. Tegen 12 uur meldde “het management” dat de tenders toch wat moeite hadden om de golven te trotseren. Ze zouden de grotere lokale boten, die de Maasdam blijkbaar gecharterd had, met hun zusterschip delen zodat de passagiers van beide schepen veilig over en weer konden.

Om 15u stoomden we op, zuidwaarts. Wij zullen vannacht de Caribische Zee binnenvaren tussen Hispaniola en Puerto Rico, buiten bereik van de Atlantische winden. Morgen wordt het een zeedag, tijd om wat na te denken over “conatus” (waar, naar verluidt, velen naar uitkijken)

Prinsendam, donderdag 6 januari 2011, 23u Ten Noorden van Hispaniola (waar Columbus voet op Amerikaanse bodem zette)