A³

Om de zon te zien rijzen was ik te laat wakker. Ook heb ik gisteravond de halve finale van Clijsters gemist. Ik was in slaap gevallen toen Li Na nog aan haar comeback moest beginnen. De belangrijkste afspraak van de dag heb ik wel gehaald: de kapper.

In feite was het een kapster, begiftigd met het wat benepen Zuid-Afrikaans accent. Misschien had ze zich gespecialiseerd in kroezelhaar? Ik heb totnogtoe mijn kapsel ooit slechts aan één kapster toevertrouwd en, hoewel ze in Canada woonde, was ze in Vlaanderen geschoold; dat geeft vertrouwen, nee toch? Maar Zuid-Afrika, hoe zouden ze daar met traditioneel vlaams haar omgaan? Hoewel mijn ongerustheid niet louter emotioneel was, bleek ze ongegrond: het knipwerk van de dame mocht er zijn, en mijn “koppeke” mag terug gezien worden. Twee dingen zijn echter anders gelopen dan ik gedacht had.

Het voornaamste verschil met “normaal” was “babbelen”. Bij mijn tweetalige kapper in Brussel wordt er, gedurende het knippen, weinig gezegd, hoewel hij goed weet dat ik tweetalig uit de voeten kan! Bij deze jonge dame was het een waterval. Zelfs als ik op haar lukraak gespui van opinies niet reageerde, herformuleerde ze de zaken tot er een reactie kwam. Als ik er een etiket moet opplakken zou ik mijn snit gewoon een “babbelcoupe” noemen.

Het tweede verschil was dat ze me, nadat het knippen beëindigd was, vroeg of ik een “rinsing” wilde? Het werkwoord “to rinse” is me niet onbekend, maar ik kon de vraag niet direct goed plaatsen. Ze bedoelde of ze mijn haar moest wassen! Ietwat verwonderd door dat antwoord, legde ik haar uit dat men in België het haar wast voor het geknipt wordt, om voor de hand liggende redenen. Wel, in Zuid-Afrika vindt men dat de overblijvende haarsnippers best met een shampoo worden verwijderd zodat je fris en netjes de wijde wereld in kan stappen. Als dat geen Klantenservice is! (nvdr: omdat ik niet de wijde wereld in moest –mijn kamer was slechts een kort spurtje, en dan nog bergaf – heb ik voor de “rinsing” gepast)

De rest van de dag stond de oceaan – per definitie – centraal. Hij toonde verschillende gezichten, deels door de wind, deels naargelang de stand van de zon. Op sommige momenten leken de glijdende golven bestreken met zeer doorzichtig enamel; de zee was dan wel geen spiegel maar werd een schilderij, oneindig groot. Als er al iets imponerend aan die zeedagen is, is het die oneindigheid van oppervlak, een oppervlak dat, onafhankelijk zelfs van de enorme diepte en onvoorstelbare massa eronder, onze nietigheid scherp stelt. Trouwens, er is absoluut niks anders om scherp te stellen – er is enkel leegte. De horizon lijkt me op deze breedtes ook meer gerekt dan in de Noordzee, de einderlijn toont veel strakker en langer, zodat het effect van eindeloosheid nog vergroot wordt. Is dit gezichtsbedrog? Misschien, maar de wiskunde daarvan boeit nu even niet.

Vandaag was het de derde keer dat ik, in volle zon, rond kwart voor vijf op mijn balkon ging zitten, met een boek, hoewel dat laatste veeleer als garnituur dienst deed. Kwart voor vijf is ook het tijdstip dat de zon niet meer brandt; ze gaat onder rond half zes, en ze doet dat in de tropen zonder veel getreuzel. Aangezien we nu bijna pal naar het zuidwesten varen, ligt mijn hut in de natuurlijke schijnwerper. Het geeft een heerlijk gevoelen dat die zonnestralen, aanvankelijk nog 50° hoog, op je gefocust zijn, resulterend in een doordringende, heilzame warmte die je lichaam gretig binnenvloeit, als onmiddellijk bruikbare en gebruikte energie. Wat het nog specialer maakt is dat de temperatuur eigenlijk niet voelbaar daalt (zoals in België het geval is) gedurende gans dat ondergangsproces. Doorgaans steekt er wel wat meer wind op, maar die wentelt zich warm en zacht rond je naakte leden. Het is een unieke ervaring waaraan men snel verslaafd geraakt, zowel visueel als sensueel! Het verfraaiingswerk aan mijn façade daargelaten, was dit kleine uur van zonnebaden met voorsprong het meest weldoende moment van een redelijk eenzame dag.

Prinsendam, donderdag 27 januari 2011

Morgen zijn we in Bahia de Salvador, een stad met faam