Niemand zal mij met de nek aankijken als ik het vandaag redelijk kort houd, immers het was een lange dag – negen uur onderweg – en morgen komt er een “zeedag”. Bijgevolg lijkt het me logisch dat, gegeven dat ik eigenlijk nog moet beginnen schrijven, terwijl ik al gezellig met een Spinoza boek in mijn bed zou moeten liggen zweten en dromen, ik morgen wat uitwijd over vandaag. Capisce?

Crux, om alle twijfel over de sterren weg te nemen, heb ik afgevinkt. Alfa, beta, gamma, delta en eta hebben zich zonder blozen in hun naakte (rode, oranje, zilveren en blauwe) schoonheid getoond. Gisteravond hebben de Hemelse Managers hun best gedaan om er een merkwaardig schouwspel van te maken. De lucht was droog, de hemel hing helemaal vol lichtjes en zelfs de quasivolle maan, die in een verblindend kleed de show wou stelen, kon het milliardengefonkel niet blussen …

En zie, vanmorgen was de hemeltoestand zoals we hem hadden achtergelaten: wolkeloos. Achter het schip dreef een kudde schapenwolkjes, gezapig, want ze leken niet gehaast om ons in te halen. Het (relatieve) drama van de Chileense Fjorden was daarmee verwerkt.

De Koning is dood, leve de Koning. Viva de Chileense Meren! Bravo, bravo!!

Voor zover ik heb gezien en gehoord, woont hier gemiddeld één persoon per vierkante kilometer, en dat is minstens tienmaal meer dan rond de fjorden, en misschien wel hondermaal meer. In het Merenland, kan je nog rustig foto’s nemen zonder dat mensen voortdurend in de weg lopen. We zitten hier nog steeds 1000km ten zuiden van Santiago – twaalf uur rijden. En Santiago zelf ligt minstens twee duizend kilometer weg van de wereld. Verlaten is het, maar niet desolaat.

Om tien uur was ik onderweg, naar de vulkanen en de daarbij horende meren. We hebben met het geluk heraangeknoopt. De gids vertelde ons dat er in Puerto Montt twee en een half maal meer regen valt dan in Brussel, en dat het er evenveel dagen regent, meer dan één op twee. Gisteren hadden ze een nieuw “alltime” warmte record gevestigd: 30°C. Ook dat compartiment deed het vandaag beter – voor de toeristen – slechts 26°C.

Het verhaal over de vulkanen is voor morgen maar ik wil mijn “collega’s sociale drinkers” toch mijn Pisco ervaring niet onthouden. Let wel, het is “pisco”, uit te spreken zonder hapering en zonder nadruk op een bepaalde lettergreep. In dat verband vermeld ik dat een “toiletbeurt” hier 200 pesos kost, dat is 30 Eurocent. In een land waar het gemiddeld inkomen één derde is van België zijn dat dure plassen. Ten andere, zowel laden als lossen is hier duur in de restaurants!

Terug naar Pisco. Dat is dus geen Incastad, zoals Cuzco – of zo, maar wel een Incadrànk!! Ik ken niks van sterke drank – “long” noch “short” – maar als de “Hotel Manager” van het schip (tweede in rang, én daarenboven Antwerpenaar) speciaal daarover, ongevraagd en naar al de passagiers, een brief schrijft, dan leg ik die niet achteloos naast me neer. In de brief legt “Firmin” (zo heet de man – bijna iedereen noemt hem echter Fir Minn) uit dat we met Pisco moeten oppassen, alvorens we er ons in “onderdompelen” (“immerse yourself”, zo stond het er).

De letterlijkheid even vasthoudend, noteer ik: “Quite frankly, ALL of the ingredients can present a health risk if not handled properly, but the real stand out is egg white”. Als je dat alles leest, hoe kan je dan weerstaan aan “proeven”? We zijn toch allemaal een beetje avonturier? Beter de koe snel bij de horens nemen: vanmiddag heb ik geproefd – als aperitief, vóór de Chileense zalm, zodat die, in alcohol zwemmend, de gezondheid niet zou schaden! Als goede huisvaders hadden we er ons wel van vergewist – no joke! – dat het etablissement in kwestie niet alleen verse, maar tevens levendige kippen had. (Zoals blijkt uit de foto hadden ze ook een oude stoommachine van Duitse makelij).

Pisco is een potente en verfrissende drank, en als de eieren OK zijn, dan kan je er snel “een beetje snol” van worden, zoals één van de oudere, gulzige reisgenoten heeft gedemonstreerd! Voor diegenen die het willen proberen, hierbij het originele recept, gratis (!):

8 delen Pisco, uit Chili of Peru (ofwel straffe en kwaliteitsvolle Grappa, 100° Proof)

4 delen Limoensap

3 delen Siroop (bv. mango, groene chili, gember & honig, avocado, mint, ananas,of …)

1 rauw Eiwit (“rauw” is het risico)

Goed schudden met ijs, en strainen in een glas, met een stukje fruit als versiering (bv. limoen).

Santé!

Prinsendam, zondag 20 februari 2011

Maandag … rustige inhaaldag op de Pacifique!