Als er al mensen aan boord waren die niet wisten wat equatoriale regens inhouden, dan zijn ze vandaag wijzer geworden. In Fortaleza zijn er vele kiloliters, of megaliters – wie zal het zeggen? – met bakken uitgestort. De kapitein had gisteren “27°C en kans op een bui” voorspeld. Perfect! Helaas werd het een dag met een temperatuur van 30°C en niet-aflatende regen.
De macho’s van Fortaleza laten dat zwaar geplens niet aan hun hart komen: op hun sleffers, in korte broek en met wijd-open hemd geven ze de indruk dat ze gewoon tussen de druppels door lopen. Hier en daar kon men ook een kletsnatte “macha” bewonderen, maar dat waren randverschijnselen. De zo geroemde Braziliaanse vrouwelijke haut-de-gamme is in het straatbeeld totnogtoe niet aanwezig geweest. Misschien is dat eerder een kwestie van timing?
Voor “bitskoemers” lijkt Fortaleza met 25km strand wel heel wat in petto te hebben. Tussen haakjes, in het oud vlaams dialect (van mijn grootmoeder) betekent bistkoemer: een “rondhangende, nietsdoende jongere”. In de context van deze badplaats past de etymologische oorsprong echter beter. Die moeten we zoeken in het Engelse woord “beachcomber”, wat verwijst naar rondhangende, goedgebouwde, dikwijls bronskleurige (niet noodzakelijk bronstige) slungels die de (Caribische) stranden afkammen naar … gewillige prooien. Vanuit die optiek maak ik me sterk dat Fortaleza, bij zonnig weer, op een vleeskleurig strand, voor bitskoemers een aanrader is. Voor gewone liefhebbers, van cultuur, zoals ik, valt het echter tegen, ongeacht het weer. Wel werd ons verteld dat het zoutgehalte in dit deel van de Atlantische Oceaan enorm hoog is (wegens de hitte en 100% droogte in de zomer). Dat opent interessante perspectieven voor mensen die niet veel vlottend vermogen bezitten. Inderdaad, het komt me voor dat zelfs ik in dit water alleen kan gaan zwemmen, en het verder vertellen!
Vijf diep staan de nieuwe, veelal smaakvol-gestileerde wolkenkrabbers van (maximaal) 22 verdiepingen, uitgesmeerd langs 25km strand en zee – van Oostende tot Nieuwpoort, zeg maar. Dàt kenmerkt Fortaleza, en veel meer valt er niet over te zeggen. De neogotische kathedraal wordt gepromoveerd als zijnde een beetje Notre Dame van Parijs en een beetje Dom van Keulen. Ik zou het gewoon een klein beetje kathedraal noemen. Wel laat ze vermoeden dat de lokale mensen sterk geloven in het vaderschap van Jozef! Binnen de kerk heeft hij er een standbeeld met zijn zoon, Jezus, op zijn arm, terwijl Maria er werkloos staat naar te kijken. Of zou die allerzeldzaamste opstelling slechts een toegeving aan feministische druk zijn, zelfs in Brazilië?
Prinsendam, maandag 24 januari 2011
Hopend op energiegevende zonnestralen
