Toen ik gisteren schreef: “Op naar Carnaval”, was dat geen grap, noch een verwijzing naar een lang gerekt wachten op Rio de Janeiro. Neen, het was de aankondiging voor “Boi Bomba”, het carnaval van de Amazone Indianen. Zij vieren dat in december maar geven “encore” voorstellingen voor toeristen in het regenseizoen, hoogseizoen voor het “kijktoerisme”.
Parintins is de hoofdstad van de Boi Bomba. Het is een “belangrijk regionaal centrum” aan de zuidelijke oever van de Amazone, halfweg tussen Santarèm en Manaus. Het aantal inwoners van de 3000 km² grote gemeente zou ongeveer tien duizend bedragen. Voor de eerste keer heb ik nogal wat oudere mensen gezien: één ervan was een man met een recent afgezette grote linkerteen. Hij wou daar helemaal geen geheim van maken …
Boi Bomba!! Het was een adembenemende show, wellicht à la samba in Rio maar met uitbeeldingen van oude riten rond stieren, draken, ooievaars en tovenaars. De kleurenfilm, de muziek en zang, het felle ritme en de passionele dansen die al uw nog werkende sensorische receptoren bol doen staan, is niet te beschrijven en niet in te beelden zonder het meegemaakt te hebben. Boi Bomba is een feestelijke maaltijd voor al de zinnen, die uren na de vertoning nog smaakt, alsof je nog steeds baardlikkend aan tafel zit.
Meer heb ik vandaag niet te vertellen. Ik had graag vijftig foto’s doorgestuurd om jullie een beetje deelgenoot te maken aan de mooie, blije, lachende, jonge mensen die optraden in een dynamisch, wervelend schilderij dat met duizend penselen geschilderd wordt terwijl je toekijkt. Boi Bomba? Een feest!
Prinsendam, dinsdag 18 januari 2011
Morgen écht in de jungle, te voet met een machete-zwaaiende woudloper
P.S. De “cayman” (amazone krokodil) kan je op de waterleliefoto vinden als je van de lelie een lijn schuin omhoog trekt, onder een hoek van 30°: een donkere ronding met 2 krokodillenogen.
Boi Bomba!! It is a breath-taking show (for performers and onlookers a like), comparable to the Rio samba shows, although it contains traditional ritual themes around bulls, dragons, storks and sorcerers. The flashy colors, the music and song, the unrelenting rhythm and passionate dancing, which make all your still functioning sensorial receptors strung to breaking point, is indescribable and not imaginable if you weren’t there. Boi Bomba is a festive gastronomic meal for all the senses, which leaves an intensive palette of tastes, even hours after leaving the table. 
I have no other news today. I would have loved to upload fifty pictures to share with you all the beautiful, happy, smiling, young folks who appeared to be actors in a dynamic, swirling painting that was being created with a thousand brushes, as you are watching. Boi Bomba? A feast!